สภาพทางสังคม – องค์การบริหารส่วนตำบลนาหลวงเสน

4.1 การศึกษา

โรงเรียนวัดราษฎร์ประดิษฐ์ ถนนสำโรง ท่าแพ ตั้งอยู่ที่บ้านใต้ หมู่ที่ 2 ตำบลนาหลวงเสน อำเภอทุ่งสง จังหวัดนครศรีธรรมราช ก่อตั้งเมื่อ 11 สิงหาคม 2476 พื้นที่ตั้งโรงเรียนเป็นพื้นที่ธรณีสงฆ์ของ วัดราษฎร์ประดิษฐ์ พื้นที่ 9-3-55 (ไร่ / งาน / ตารางวา) มีชั้นเรียนตั้งแต่ชั้นอนุบาล – ชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 มีจำนวนนักเรียนชาย 54 คน จำนวนนักเรียนหญิง 49 คน รวมจำนวนนักเรียนทั้งหมด 103 คนมีข้าราชการครู/บุคลากรทางการศึกษา 10 คน เป็นโรงเรียนในสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษานครศรีธรรมราชเขต 2
โรงเรียนวัดศิลาราย ตั้งอยู่ที่บ้านป่าขี้ดิน หมู่ที่ 3 ตำบลนาหลวงเสน อำเภอทุ่งสง จังหวัดนครศรีธรรมราช มีพื้นที่ 15 ไร่ มีชั้นเรียนตั้งแต่อนุบาล – ชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 มีจำนวนนักเรียนชาย 55 คน จำนวนนักเรียนหญิง 52 คนรวมจำนวนนักเรียนทั้งหมด 107 คน มีข้าราชการครู/บุคลากรทางการศึกษา 9 คน เป็นโรงเรียนในสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษานครศรีธรรมราชเขต 2
โรงเรียนบ้านคอกช้าง ตั้งอยู่ที่บ้านคอกช้างหมู่ที่ 5 ถนนยุทธศาสตร์ ตำบลนาหลวงเสน อำเภอทุ่งสง จังหวัดนครศรีธรรมราช ก่อตั้งเมื่อ 1 กรกฎาคม 2480 มีพื้นที่ 10-2-36 (ไร่ / งาน / ตารางวา) มีชั้นเรียนตั้งแต่อนุบาล ชั้นประถมศึกษาปีที่ 1 – 6และชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 – 3 มีจำนวนนักเรียนชาย 101คน จำนวนนักเรียนหญิง 87 คน รวมจำนวนนักเรียนทั้งหมด 188 คน มีข้าราชการครู/บุคลากรทางการศึกษา 27 คน เป็นโรงเรียนในสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษานครศรีธรรมราชเขต 2
โรงเรียนชุมชนวัดสำโรง ตั้งอยู่ที่บ้านสำโรง หมู่ที่ 6 ถนนสายสำโรง จันดี ตำบลนาหลวงเสน อำเภอทุ่งสง จังหวัดนครศรีธรรมราช มีพื้นที่ 65 ไร่ เป็นพื้นที่ธรณีสงฆ์ วัดสำโรงมีชั้นเรียนตั้งแต่อนุบาล – ชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 มีจำนวนนักเรียนชาย 86 คน จำนวนนักเรียนหญิง71คนรวมจำนวนนักเรียนทั้งหมด 157 คน มีข้าราชการครู / บุคลากรทางการศึกษา 11 คน เป็นโรงเรียนในสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษานครศรีธรรมราชเขต 2
ศูนย์พัฒนาแด็กเล็กบ้านท่าเลา ตั้งอยู่ที่บ้านท่าเลา หมู่ที่ 3 ตำบลนาหลวงเสน อำเภอทุ่งสง จังหวัดนครศรีธรรมราช มีห้องเรียน 6 ห้องเรียน มีเด็กเล็กช่วงอายุ 2 – 5 ปี จำนวน 147 คน มีครู / ผู้ดูแลเด็ก 9 คน และสังกัดองค์การบริหารส่วนตำบลนาหลวงเสน
ศูนย์อบรมเด็กก่อนเกณฑ์วัดด่านกำจัด ตั้งอยู่ที่วัดด่านกำจัด หมู่ที่ 1 ตำบลนาหลวงเสน อำเภอทุ่งสง จังหวัดนครศรีธรรมราช มีห้องเรียน 4 ห้องเรียน มีเด็กเล็กช่วงอายุ 2 – 5 ปี จำนวน 74 คน มีครู/ผู้ดูแลเด็กจำนวน 4 คน และสังกัดกรมการศาสนา
ศูนย์พัฒนาเด็กเล็กองค์การบริหารส่วนตำบลนาหลวงเสน ตั้งอยู่ที่หมู่ที่ 6 ตำบลนาหลวงเสน อำเภอทุ่งสง จังหวัดนครศรีธรรมราช มีห้องเรียน 6 ห้องเรียน มีเด็กเล็กช่วงอายุ 2 – 5 ปี จำนวน 147 คน มีครู/ผู้ดูแลเด็ก 7 คน และสังกัดองค์การบริหารส่วนตำบลนาหลวงเสน

4.2 สาธารณสุข

โรงพยาบาลส่งเสริมสุขภาพตำบล (รพ.สต.) จำนวน 2 แห่ง

1.รพ.สต. บ้านคอกช้าง ตั้งอยู่หมู่ที่ 5
มีเจ้าหน้าที่ประจำ 5 คน
ผู้อำนวยการ รพ.สต.บ้านคอกช้าง ชื่อ นางสฐาพร พรหมนิล

2.รพ.สต. บ้านใต้ ตั้งอยู่หมู่ที่ 2
มีเจ้าหน้าที่ประจำ 3 คน
ผู้อำนวยการ รพ.สต.บ้านใต้ ชื่อ นายปิลันธน์ วงศ์ทอง

การสังคมสังเคราะห์

จำนวนผู้ได้รับการสงเคราะห์ในรูปของเบี้ยยังชีพ จะมีอยู่ 3 ประเภท คือ
ผู้พิการ จำนวน 205 คน
ผู้ป่วยเอดส์ จำนวน 14 คน
ผู้สูงอายุ จำนวน 1,373 คน

ขนบธรรมเนียมประเพณีที่สำคัญ

ขนบธรรมเนียมประเพณีและวัฒนธรรมที่ปฏิบัติสืบต่อกันมา ตั้งแต่บรรพบุรุษที่สำคัญ คือ

ประเพณีสารทเดือนสิบ

วิวัฒนาการมาจากประเพณีเปรตพลีของพราหมณ์ ซึ่งลูกหลานจัดขึ้น เพื่อทำบุญอุทิศส่วนกุศลให้แก่ผู้ล่วงลับไปแล้ว ต่อมาพวกพราหมณ์จำนวนมากได้หันมานับถือพระพุทธศาสนา และยังถือปฏิบัติในประเพณีดังกล่าวอยู่ พระพุทธองค์เห็นว่าประเพณีนี้มีคุณค่า เป็นการแสดงออกซึ่งความกตัญญูกตเวทีต่อบรรพบุรุษนำความสุขใจให้ผู้ปฏิบัติ จึงทรงอนุญาตให้อุบาสกอุบาสิการะกอบพิธีนี้ต่อไปได้ ประเพณีสารทเดือนสิบมีมาตั้งแต่สมัยพุทธกาล คาดว่าเมื่อพระพุทธศาสนาเผยแพร่เข้ามา ชาวนครศรีธรรมราชจึงรับประเพณีนี้มาด้วย ในวันแรม 13 ค่ำ ซึ่งเป็นวันจ่าย หมายถึง จับจ่ายซื้อของที่จำเป็น หมรับ ประกอบด้วยขนม 5 อย่างคือ ขนมพอง ขนมลา ขนมสะบ้า ขนมดีซำ และขนมไข่ปลา วันแรม 14 เป็นวันยกหมรับไปวัด สำหรับวันรับตายาย วันแรม 15 ค่ำ คือวันทำบุญสารท หรือเรียกว่า วันบังสุกุลวันส่งตายาย

Upload Image...

ประเพณีแห่ผ้าขึ้นธาตุ

ในสมัยที่พระเจ้าศรีธรรมาโศกราชเป็นกษัตริย์ครองตาม พรลิงค์ (นครศรีธรรมราช) อยู่นั้น ได้มีการบูรณะปฏิสังขรณ์พระบรมธาตุเจดีย์ครั้งใหญ่ และแล้วเสร็จในปี พ.ศ. 1773 ขณะที่เตรียมสมโภชพระบรมธาตุอยู่นั้น ชาวปากพนังมากราบทูลว่า คลื่นได้ซัดเอาผ้าแถบผืนหนึ่งซึ่งมีภาพเขียนเรื่องพุทธประวัติมาขึ้นที่ชายหาดปากพนัง ชาวปากพนังเก็บผ้านั้นถวายพระเจ้าศรีธรรมาโศกราช พระองค์จึงรับสั่งให้ซักผ้านั้นจนสะอาดเห็นภาพพุทธประวัติเรียกว่า”พระบฏ”จึงรับสั่งให้ประกาศหาเจ้าของ ได้ความว่าชาวพุทธจากหงสากลุ่มหนึ่ง จะนำผ้าพระบฏไปบูชาพระพุทธบาทที่ลังกา แต่ถูกพายุพัดพามาขึ้นชายฝั่งปากพนังเหลือผู้รอดชีวิตสิบคน พระเจ้าศรีธรรมาโศกราชทรงมีความเห็นว่าควรนำผ้าพระบฏไปห่มพระบรมธาตุเจดีย์ เนื่องในโอกาสสมโภชพระบรมธาตุเจดีย์แม้จะไม่ใช่พระพุทธบาทตามที่ตั้งใจแต่ก็เป็นพระบรมสารีริกธาตุ ซึ่งเจ้าของผ้าพระบฏก็ยินดี การแห่ผ้าขึ้นธาตุจึงมีขึ้นตั้งแต่ปีนั้นและปฏิบัติสืบต่อมาจนกลายเป็นประเพณีที่สำคัญของชาวนครศรีธรรมราชในปัจจุบัน ประเพณีนี้จะนำผ้าไปห่มองค์พระบรมธาตุเจดีย์ ณ วัดพระบรมธาตุวรมหาวิหาร ในวัยขึ้น 15 ค่ำ เดือน 3 (วันมาฆบูชา)

ประเพณีลากพระ

ในสมัยที่มีการสร้างพระพุทธรูปขึ้นแล้ว พุทธศาสนิกชนได้อัญเชิญพระพุทธรูปซึ่งสมมุติแทนองค์พระพุทธเจ้ามาแห่แหน ซึ่งเปรียบเสมือนการรับเสด็จและถวายภัตตาหารให้พระพุทธเจ้าด้วยตนเอง พระภิกษุจีนชื่อ “อี้จิง“ได้จาริกแสวงบุญผ่านมายังอาณาจักรตามพรลิงค์ได้พบเห็นชาวบ้านปฏิบัติประเพณีลากพระ จึงบันทึกจดหมายเหตุเอาไว้ว่า”พระพุทธรูปศักดิ์สิทธิ์องค์หนึ่งมีคนแห่แหนนำมาวัดโดยประดิษฐานบนรถหรือบนแคร่ มีพระสงฆ์และฆราวาสหมู่ใหญ่ห้อมล้อมมามีการตีกลองและบรรเลงดนตรีต่างๆมีการถวายของหอมและดอกไม้และถือธงชนิดต่างๆที่ทอแสงในกลางแดดพระพุทธรูปเสด็จไปสู่หมู่บ้านด้วยวิธีดังกล่าว”วันลากพระจะทำกันในวันออกพรรษา คือ วันแรม 1 ค่ำ เดือน 11